அத்தியாயம் 11


(இறுதி அத்தியாயம்.)


"என்ன ரெடியா அடுத்த காட்சி காண .."
என்றான் அந்த முகில் .
அந்த அறை மீண்டும் சுழல தொடங்கியது மீண்டும் இருட்டில் ஆழ்ந்தேன்

        ✴          ✴             ✴            ✴

அந்த கரடுமுரடான தண்டவாளத்தில் எவ்வளவு தூரம் முகில் ஓடினான் என்று தெரியாது. நீண்ட நேரமாக இப்படியே ஓடி கொண்டு இருந்தான். அவனது கால்கள் களைப்படைந்து விட்டதை அவனால் உணர முடிந்தது.
அதற்கு மேல் சக்தி இல்லாமல் தண்டவாளத்தில் துவண்டு உட்கார்தான். அப்படியே முட்டி போட்டு மடங்கினான். அவனை துரத்தி வந்த வெறி நாய்கள் அவனை மிக நெருங்கி இருந்தன. அபாய கரமாக வாயை பிளந்து படி அவைகள் பாய்ந்து வந்தன. வாயில் எச்சில் ஒழுக என்னை சாரி... அவனை நெருங்கின. அவைகளின் மிக கூரான கோரை பற்கள் அந்த முடிவே இல்லாத இரவின் நிலாவின் வெளிச்சத்தில் பளபளப்பாக மின்னியது.

இப்போது அவைகள் முகிலை ஆசை தீர சூழ்ந்து கொண்டன.
அவன் கையை அசைக்க கூட திராணி இன்றி அப்படியே பரிதாபமாக மல்லாந்தான் .

ஒரே நேரத்தில் பல நாய்கள் அவனை நெருங்கி ஒரே நேரத்தில் பாய்ந்தன. முகில் கண்ணை மூடும் கடைசி நொடி அந்த நாய்களின் கொடூர முகத்தைதானா பார்க்க வேண்டும் என்று வருந்திய படி கண்களை  மூடினான். அவைகள் அதிரடியாக அவன் மேல் பாய்ந்து கழுத்து எலும்பை குறி வைத்து கடித்தன.

"பட்டாக்..."

      ✴             ✴               ✴              ✴

முகில் தன்னை சுற்றி இருள் வெள்ளம் சூழ்ந்ததை உணர்ந்தான். மெல்ல கண்ணை திறந்து பார்த்தான். வெறி நாய்கள் தன்னை கொன்று விட்டதா என்று அச்ச பட்டான்.
முகிலை சுற்றி இருள் இருள் இருளை தவிர வேறு எதுவும் இல்லை.. முகில்
பேச முயற்சித்தால் வார்த்தை வர வில்லை.

என்ன ஆச்சு..??
இதான் மூளை சாவா . உணர்வுகள் நிரம்பிய முடிவில்லாத இருள்.. இதானா அது..

"You will be like a vegetable .. " டேனியலின் பயமுறுத்தும் வார்த்தைகள் முகிலின் காதுக்குள் ஒலித்தன.

முகில் இருட்டில் மெல்ல கையை அசைத்தான். கையில் ஏதோ கொச கொசவென்று தட்டுப்பட்டது. என்ன அது ??
மெல்ல அதை தொட்டு தடிவினான். அட ஓயர்கள்...
தண்டவாளத்தில் ஏது ஓயர்ககள்.. ஒருவேளை இது ஒரு லெவல் ஆ..
சடாரென மூளையில் ஒரு விளக்கு எரிந்தது. முகிலின் உள்ளுணர்வோ அல்லது ஆறாம் அறிவோ அவனை எச்சரித்தது.
இது call con அல்ல இது நிஜ உலகம்..

எப்படி game ஐ விட்டு வெளியேறினான் ? என்று குழம்பினான் முகில்
சட்டென்று எல்லாம் அவனுக்கு புரிந்தது..

இந்த இருளின் அர்த்தம் புரிந்தது..

"பவர் கட் "

ஆம் டேனியலின் ஹெல்மட் இயங்க தேவையான பவர் இல்லாமல் சிஸ்டம் ஆப் ஆகி இருக்கிறது. காட்டுக்குள் அவசர அவசரமாக மின் வசதி செய்து டெம்பர்வரி லேப் பண்ணதாக டேனியலே சொல்லி இருக்கிறான். அப்போது supply backup ஏற்பாடு பண்ண தவறி இருக்கிறான். பெரிய அறிவாளிகள் செய்யும் சின்ன தவறு பெரிய விளைவை கொடுக்கும்.
முகில் தான் ரயிலில் படித்த செய்தி தாளை நினைத்து கொண்டான். அதில் இந்த வாரம் முழுக்க கரண்ட் கட் இருக்கும் என்ற தகவல் நினைவுக்கு வந்தது. என்ன தான் அது 'கால்கன்' உலகமாக இருந்தாலும் அதற்கு ரெபரன்ஸ்.. நிஜ உலகில் இருந்து தான் டேனியல் எடுத்தான். அந்த கரண்ட் செய்தி ஒரு நிஜ உலக செய்தி.

முகில் அவசரமாக செயல் பட்டான். கையை தூக்கி தனது தலையில் மாட்டி இருந்த அந்த கருமத்தை கழட்டி வீசினான்.

ஹா.....

நிம்மதி பெருமூச்சு ஒரு ரயிலின் காற்றை போல வெளிப்பட்டது...

நரகத்தை தொட்டு முத்தமிட்டு விட்டு வந்து இருக்கிறான் சும்மா இல்லை.

இருட்டில் ஒரு கணம் அசையாமல் நின்றான்..

டேனியல் தனக்கு தன்னையே  ஒளிபரப்பி காட்டிய போது அதில் தெரிந்து இருந்த இந்த அறையின் வடிவத்தை மன கண்ணில் ஓட்டி பார்த்தான் முகில்.
ஆம் தனக்கு நேர் பின் புறம் தான் கதவு இருந்தது.

முகில் தட்டு தடுமாறி நடந்து சென்று கதவை தடவி திறந்தான்.

சுள்லென்று வெய்யில் உள்ளே நுழைந்தது. வெளி உலகில் இப்போ மதிய நேரம் போல.
அதீத நம்பிக்கையில் டேனியல் கதவை கூட தாழ் போடாமல் சென்று இருந்தான்.

உள்ளுணர்வு முகில் ஐ ஓடு என எச்சரித்தது.. ஆனால் அவன் மனம் அதை மறுதலித்தது...

அவன் ஒரு தீர்மானத்தோடு மீண்டும் அறைக்குள் சென்றான். அவன் நுழைந்த உடன் சடாரென கரண்ட் வந்தது. அந்த ஹெல்மட் ஒளிர்ந்து. அதில் இருந்த குட்டி டிஸ்பிளே வில்.. "Subject not found " என்று மின்னி மின்னி மறைந்தது.

அவன் வெறி தனமாக பாய்ந்து அதை பிடுங்கி தூக்கி போட்டு உடைத்து......
 அங்கே இருந்த மானிட்டரை தள்ளி.... உடைத்து...மொத்த ரூமையும் சூறையாடி.........

.....இப்படி தான் செய்ய நினைத்தான்
 ஆனால் முகில் அங்கே எதையும் தொட கூட வில்லை.
அவன் மூளையில் இப்போது வேறு திட்டம் இருந்தது.

"அதை" தேடியது..அது இங்க தான்  இருக்கும்..
எங்கே.. ட்ராவில் தேடினான் இல்லை.. செல்பில் இல்லை..எங்கே ?'அது' நிச்சயம் இங்கே தான் இருக்க வேண்டும் நிச்சயம் 'அதை 'டேனியல் தனது கற்பனையில் இருந்து உண்டு பண்ணி இருக்க மாட்டான்.
அதோ மேஜை ஓரத்தில் 'அது 'இருந்தது.
ஆப்பிள் நறுக்கி விட்டு வைக்க பட்டு இருந்தது.

"பூ போட்ட கத்தி "

அதை கையில் எடுத்தான் கதவை சாத்தினான்.. ஒரு மலை பாம்பை விட அதிக பொறுமையோடு தனது இரைக்காக காத்து இருந்தான்.

நீண்ட காத்திருப்பிற்கு பின் அந்த காலடி சப்தம் கேட்டது.
டேனியல் அறைக்குள் நுழைந்தான்.
முகில் பசித்த புலி போல அவன் மேல் பாய்ந்தான். கத்தி அவன் தோல் பட்டையை பதம் பார்க்க அவனை வலிமையாக தாக்கி வீழ்த்தி........

       ✳              ✳               ✳              ✳

டேனியல் கண்ணை முழித்த போது காலில் ஜல்லி கற்கள் குத்தியத்தை தான் முதலில் உணர்ந்தான்.
எங்கே இருக்கிறோம் என்பதை அண்ணாந்து பார்த்த போது  தண்டவால நடுவில் முட்டி போட்டு அமர்ந்து இருப்பது புரிந்தது.

"மாஸ்டர் அவன் கண்ணை முழிச்சிட்டான் மாஸ்டர் "

டேனியல் அதிரிச்சியாக நிமிர்ந்து பார்த்தான் அங்கே அந்த மொட்டையில் ஒருவன் நின்று இருந்தான் . அப்போது தான் அவன் மாஸ்டர் என்று அழைத்தது முகிலை  என்பதை டேனியல் கவனித்தான்.

"வாட் நீ மாஸ்டரா " என்றான் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போய்.

"எஸ் இப்போ நான் தான் மாஸ்டர்... game க்கு உள்ள இருக்கிறவன் slave.  வெளியே இருக்கிறவன் மாஸ்டர் ..இது நீ பண்ண டிசைன் தானே...
அப்புறமும் பாரு..செமையா பண்ணி இருக்க இதை.. ரொம்ப ஈஸியா இருக்கு விளையாட..just main holder ஐ உனக்கு போட்டு விட்டு axillary holder ஐ நான் தலையில் போட்டு கொள்ள வேண்டும் அதன் பின் நான் சிந்திப்பது தான் இங்கே நடக்கும்.. ஆனால் உணக்கோ புரோகிராம் பண்ணது மட்டும் தான் நடக்கும்.. "

என்றான் முகில்..

டேனியல் ரத்தம் உறைந்தவனாய் முகிலை பார்த்தான்..

"இது...இது... இது...ஒரு endless game...ஆச்சே.. அய்யோ கடவுளே இதில் சிக்கினால்.... Its a suicide game.. இதிலிருந்து யாரும் மீள முடியாது.
சாகும் வரை ஓடி கொண்டு இருக்க வேண்டும்..இங்கே மரணித்தால் அங்கே brain death ஆகி....."
அவன் விழிகள் பயத்தில் வெளிறி போய் இருக்க முகில் சிரித்தான்.

ஹா ஹா மை டியர் டேனியல்.. நான் நீ உன்னோடைய game ஐ கொஞ்சம் வித்தியாசமா விளையாட போறேன். உன்னை மாதிரி சைக்கோ வுக்கு எல்லாம் இந்த மாதிரி சைக்காலஜி கேம் தான் பிடிக்கும் இல்ல... அதான்... நீ கற்பனை கூட பண்ண முடியாத ஒரு விளையாட்டை விளையாட இருக்கேன்.
விளையாடி முடிச்சிட்டு வா.. கேம் எப்படி இருக்கு னு சொல்லு...போ..இப்ப போ... அந்த ரயிலுக்கு போ... ஹெவன் எஸ்பிரஸ் க்கு போ."

சொல்லி விட்டு திரும்பி பார்த்து கட்டளை இட்டான் முகில்.

"Lets start the game . "

  ✳              ✳               ✳              ✳

இடம் சென்ட்ரல் ரெயில்வே ஸ்டேஷன்..

ரயிலை பிடிக்க ரயிலை விட வேகமாக கலைத்து விட்ட கரையான் கூட்டம் போல ஓடி கொண்டு இருக்கும் மக்கள் இடையே அதோ  அந்த காபி ஷாப்பில் 2 காபி வாங்கி கொண்டு இருக்கும் அவன் .. அவன் அல்ல முகில்.. அந்த காபியை 5 நிமிட எதிர்காலத்தில் சொந்தமாக்க போகும் தான் தான் முகில் .. ...

என்று .....

ஆழமாக நம்பினான்....

"#-  டேனியல்  -#"


      ✳            ✳                ✳            ✳

அறை சுழல்வது நின்றது.

"என்ன டேனியல் குழப்பமா இருக்கா " என்று என்னை பார்த்து கேட்டான் முகில்.

நான் டேனியல் இல்ல முகில் என்று சொல்ல நினைத்த போது ...
சுவரில் ஓரமாக வைக்க பட்டு இருந்த ஆள் உயரம் கொண்ட ..ரத்த சிகப்பில் திரை கொண்டு மூட பட்ட அதை சடாரென்று விளக்கினான் முகில் .
அது ஒரு ஆள் உயர கண்ணாடி.

அதில் நான் முகம் பார்த்த போது அதர்ச்சியானேன்.

அங்கே தெரிந்தது டேனியல் முகம்.

"உண்மையில் இது கூட உண்மையான நீ இல்ல நிஜ ரியாலிட்டியில் தலையில் ஹெல்மட் மாட்டி படுத்து இருக்க நீ .இங்கே உனக்கு புரிய வைக்க தான் இந்த கண்ணாடி ஏற்பாடும் அப்புறம் ரெகார்டாட் காட்சிகளும். கொஞ்சம் கொஞ்சமா உன் கேம் ல எப்படி ஈடுபடனும் .. எப்படி சிந்தனையால் காட்சிகளை இயக்கனும் னு கத்துக்கிட்டேன் பாரு " என்றான் முகில்.

"ரொம்ப குழம்பி போய் இருப்ப இப்ப தெளிவா ..கிரிஸ்டல் கிளியரா சொல்றேன் கேட்டுக்கோ டேனியல்.
நடந்தது இதுதான்....

டேனியல் ஆகிய நீ என்னை உன் கேமில் சிக்க வைத்து ரசித்தாய்.
 உன்னோடைய கொடூர கேம் விட்டு பவர் கட் புன்னியத்தில் நான் தப்பி வெளியே வந்தேன்.  வெளியே வந்தபோது நல்ல வேலை என்னை கன்காணிக்க நீ அங்கு இல்ல.  அந்த வால்டர் டெய்லர் கூட மீட்டிங் னு சொல்லிட்டு போயிட்ட. நீ மீண்டும் இங்க வந்த போது.. நான் உன்னை வீழ்த்தி உன்னை உன் கேம் குள்ளேயே தூக்கி போட்டேன். உன் கூட ஒரு விசித்திர கேம் விளையாட நினைத்தேன்.

நான் ரயிலில் பயணித்து.. விசித்திரங்கள் சந்தித்து.. ஆற்றில் குதித்து.. காட்டுவாசிகள் கடந்து... மீண்டும் ரயில் பிடித்து ஸ்டேஷனில் உன்னை சந்திக்கும் வரை நடந்த கேம் ஐ நீ save பண்ணி வச்சி இருக்கிறதை பார்த்தேன்.
' உன் கேம் ஹிஸ்டரியை பதிவு பண்ணி சூப்பர் இம்போஸ் பண்ணி வேற ஒருத்தனை உன்னை போல் ஆட வைக்க முடியும் '
என்ற உனது வார்த்தைகள் நினைவில் வந்தது. அதை உனக்கே செய்தேன்.
நீ டேனியல் அல்ல முகில் னு உன்னை நம்ப வைத்து சூப்பர் இம்போஸ் பண்ணேன்.

உனக்கே தெரியும் சூப்பர் இம்போஸ் மோட் ல கேம் இருக்கும் போது பிளேயர் சொந்தமாக எந்த முடிவும் எடுக்க முடியாது .ஏற்கனவே விளையாடிய விளையாட்டை தான் ஒவொரு கட்டத்திலும் அந்த பிளேயர் உணர்ந்த அதே உணர்வுகளோடு விளையாட முடியும். Refresh ஆகி சொந்த நினைவு திரும்பும் வரை பிளேயர்ஸ் இம்போஸ் பண்ண சிந்தனையை தான் தனது சிந்தனை என நம்புவார்கள்.

இப்படி தான் நான் விளையாடிய மொத்த விளையாட்டும் உன்னை விளையாட வைத்தேன். மானசா மேல காதல்.. ஆற்றில் குதிக்கும் முடிவு... எல்லாமே உனது சிந்தனை னு நீ நினைச்சி விளையாட வச்சேன். ஆற்றில் ..காட்டில்.. ஃபைட்டில்... நான் உணர்ந்த வலிகள் உன்னையும் உணர வைத்தேன். ரயிலில் திகிலை சந்தித்து பயணித்து கொண்டிருப்பது முகில் என்றும் அது நீ தான் என்றும் டேனியலாகிய உன்னை நம்ப வைத்தேன்.

யாம் பெற்ற இன்பம் பெறுக நீ டேனியல். " என்று சொல்லி நிறுத்தினான்.

நான் மூச்சு விட மறந்து கிடந்தேன். என் நினைவுகளை refresh பண்ணி இம்போஸ் பண்ண பட்ட நினைவுகளை நீக்கி பழைய நினைவுகளை கொண்டு வருகிறான். அதை தான் நான் அறை சுற்றுவதாக உணர்கிறேன் என்று புரிந்தது. இவ்வளவு நேரம் தன்னிலை ஒருமையில் கதை சொல்லி கொண்டிருக்கும் நான் முகில் அல்ல டேனியல் என்று புரிந்தது.

முகில் மீண்டும் பேசினான்  இம்முறை வார்த்தையில் தீ யின் வெப்பம் இருந்தது.

"விஞ்ஞானம் என்ற வார்த்தைக்கு உனக்கு அர்த்தம் தெரியுமாடா முட்டாள் . நீ எல்லாம் ஒரு அறிவியல் தொழில் நுட்ப விரும்பி தூ....

இயற்கை மனிதனுக்கு கொடுத்த மிக பெரிய வரம் டா அறிவு. அந்த அறிவு பெற்ற பிள்ளைடா அறிவியல்.  இயற்கை தனது ரகசியத்தை தனது பிள்ளைகளுக்கு வெளி படுத்தி மகிழ்ச்சி அடைய இயற்கை தேர்ந்தெடுத்த சாதனம் டா விஞ்ஞானம். உன்னை மாதிரி சைக்கோ கைல சிக்கி தான் டா.. இன்னைக்கு அறிவியல் உலக வர்த்தகம்.. உலக வல்லரசு.. உலக பேரழிவு சக்தி ..தீவிரவாதி..பிஸினஸ் மருத்துவம்.. மரபணு மாற்று விவசாயம் னு யார் யார் கையிலோ சிக்கி .. நாறிக்கிட்டு இருக்கு... அறிவியல்னாலே மக்கள் விரோத ஆற்றல் னு பொது மக்கள் நம்ப ஆரம்பிச்சுட்டாங்க...

அறிவியலை ஆக்க பூர்வமா மனித குலத்துக்கு பயன் படுத்த தெரியாத நீ எல்லாம் இந்த உலகத்துக்கு திரும்பி வரவே கூடாது... உன்னை மாதிரி ஆளுங்களால் இயற்கையையும் விரும்ப முடியாது அறிவியலையும் நேசிக்க முடியாது.
நீ கண்டு பிடித்த இந்த கொடூர உலகத்துலயே வாழ்ந்து அங்கேயே சாவு..இதான் உனக்கு முடிவு... Lets start the game again.."

    ✳              ✳                ✳               ✳

இடம் சென்ட்ரல் ரயில்வே ஸ்டேஷன்.

காபி கடையில் காபி பிடித்து கொண்டு இருக்கும் அவன் முகில் அல்ல
அதை இன்னும் 5 நிமிடத்தில் குடிக்க போகும் ... தன்னை முகில் என்று நம்பும்..இவனும் முகில் அல்ல.

அந்த இடத்துக்கு சம்பந்தம் இல்லாத டைமன்ஷனில் ...நிஜ உலகில்....காபி சாப்பிட்டு கொண்டு...
டிஸ்பிளே வில் இந்த கேமை பார்த்து கொண்டு இருபவன் தான் ....

முகில்..

தடக் தடக் முற்றும்.

  🚋      🚉      🚞     🚊      🚄     🚅     🚌

பின் கதை :

போன் மணி பெண்மணி போல சிணுங்க... செல்லை செல்லமாய் எடுத்து காதுக்கு கொடுத்தார் வால்டர் டெய்லர்...
"டேனியல் நம்பரில் இருந்து போன் "

"எங்க டேனியல்...  ?ஓ அந்த காட்டிலே இருக்கிற லேப் க்கா.  ஓகே.    ஓகே.. வரேன்.
எப்போ வரணும்... ஓ சரி வரேன். ஏன் குரல் ஒரு மாதிரி இருக்கு ? . "

'என்ன இன்றைக்கு காலைலயே வர சொல்லி இருக்கான் டேனியல் '

யோசித்த படியே காரை கிளப்பி வானாந்திரத்தை நோக்கி ஓட்டி சென்றான் டெய்லர்..

அங்கே...இவன் வருகைக்காக பசித்த புலி போல காத்து கொண்டு இருந்தான்

முகில் .

Post a Comment

Facebook